Het dagboek van Melissa Kampers – 1 oktober 2021

1 oktober 2021

Wat vliegt de tijd voorbij zeg. Time flies when you are having fun is bij deze achterhaald want veel fun is er niet te vinden in deze tijd hoewel ik ook moeten zeggen dat ons denken maakt wat we werkelijk ervaren. Het is dus ook een levensles.

 We leven alweer in oktober 2021 maar aan de waanzin lijkt nog geen einde te komen. Qua gezondheid is oktober in ieder geval voor mij wel een beter begin. Ik heb de afgelopen 3 dagen weer goed kunnen eten. Geen rare buikgriep toestanden meer en weer aan kunnen sterken. Ik ben volgens mij alweer snel terug op mijn gewicht van voor de hevige buikgriep. Een overgewicht dat waarschijnlijk door de coronatijd tot stand is gekomen. Het hele gebeuren heeft mij behoorlijk ontregeld maar ik heb nu een plan van aanpak om mijn gewicht en gezondheid weer op pijl te krijgen. Het is mij tenslotte eerder gelukt en ik ben gemotiveerd want er komt een onzekere tijd aan en ik moet mijn A-game spelen. Een gezonde lichaam is een gezonde geest en dat is wat nodig is in deze tijd van waanzin en tirannie.

Over tirannie gesproken. Ik heb zojuist vernomen dat Michel Reijinga klem is gereden door twee politieauto’s en is meegenomen naar een cellencomplex in Houten. Michel is de organisator van de demonstratie tegen de coronapas op 3 oktober 2021. Het is overduidelijk dat zij wanhopig worden. Ze weten geen raad met onze ongehoorzaamheid. Ze hebben geen antwoord op een volk dat een lijn in het zand zet en zegt tot hier en niet verder. 

Vandaag is ook een dag dat andere verzetsstrijders mijn sentiment van de afgelopen dagen uitspreken met overtuiging, namelijk dat negatieve gedoe over bijvoorbeeld controlled opposition. Het is die verdeeldheid binnen het verzet dat onze kansen om tirannie in de wereld te bestrijden bemoeilijkt. Het is puur gif voor het moraal in een tijd dat we elkaar zo hard nodig hebben. We worden al aan alle kanten belaagd en er is geen enkele steun van de rechtstaat, handhaving of volksvertegenwoordigers. De mensenrechten organisaties blijven angstvallig stil dus wij hebben elkaar kei en keihard nodig. Als je denkt deze strijd te winnen tegen een veel beter georganiseerde tirannie in je eentje dan kom je van de zeer koude kermis thuis. Een kermis waar je straks aan niet meer op mag zonder QR-code.

De verdeeldheid tussen gevaccineerden en ongevaccineerden moet trouwens ook ophouden. Het is allemaal niet belangrijk en het is sowieso gebaseerd op misleiding. Wij als volk moeten nu schouder aan schouder staan tegen deze tirannie. Het is een hellend vlak waar wij ons op begeven en beneden een diep en donker gat waar wij niet meer uit kunnen klimmen. Als wij dit toestaan wat er nu gebeurt in de wereld dan maakt het straks helemaal niets meer uit of je wel of niet gevaccineerd bent. Iedereen zal slaaf zijn van de QR. Hun levens bepaald door computermodellen, kunstmatige intelligentie en de Sustainable Development Goals. De regie in handen van een totalitair regime dat al je eigendommen zal afpakken.

In 2030 you will own nothing and you will be happy. Voel jij je al gelukkig met je QR-code? Voelt dat prettig die tweedeling in de samenleving? Fijn heh al die extra regeltjes en constante angstporno in de media. 

Het is tijd dat elk mens op aarde in de spiegel kijkt. Heel hard en diep in de eigen ziel kijkt om te reflecteren op wat er nu gebeurt in de wereld. Niet meer wegkijken en je schouders ophalen. Kijk het kwaad recht in de ogen en lach naar het kwaad. Lach het kwaad uit terwijl jij ook opstaat tegen deze duisternis. 

Wij gaan dit winnen maar we moeten nu echt beginnen.

Pin It on Pinterest