Ik onderzoek graag verschillende aspecten van mezelf

Soms ben ik de rustige stoïcijnse filosoof en op andere momenten ben ik net een karakter uit Braveheart, volledig met facepaint die FREEDOM schreeuwt en je kop van je romp rukt en in de overgebleven holte sch… uhum. Oke, niet letterlijk maar de strekking is duidelijk. Dualiteit is een terugkerend thema in het universum en zo ook bij mij. Ik omarm deze aspecten van de ik omdat zij onderdeel vormen van de menselijke ervaring.

Vandaag wil ik een zaadje planten. Een poging daartoe in ieder geval. We raken allemaal wel eens verzadigd door wat het leven ons voorschotelt, zeker in deze tijd waarbij de druk hoog ligt en er veel weerstand is. Je kan jezelf hierin verliezen of een burnout krijgen en gewoon uitgeschakeld zijn voor minimaal 6 maanden. Dat is geen grap. Het is echt van belang dat je leert om de boel ook op een afstand te kunnen zien en te relativeren wanneer dat nodig is om gezond verder te gaan.

Ik doe dat door mij te realiseren dat er altijd iemand is buiten jezelf om die je eigen leven beschouwt. Ik bedoel niet een ander persoon per se maar je eigen bewustzijn. De stilte tussen de zinnen. De stilte tussen je gedachten. Een gedachte-experiment wat je kan uitvoeren is door in alle rust je een voorstelling te maken dat er helemaal niets is. Stel je voor dat je niet bestaat. Je zal erachter komen dat zoiets niet kan. Er is altijd nog dat bewustzijn dat de leegte en het niets zijn waarneemt. Niet met ogen maar met weten. Dit is je ware ik. Los van identiteit. Dit inzicht is bruikbaar in ons fysieke leven. Wat ons lichaam doormaakt en hoe wij ons voelen en wat wij denken is gelokaliseerd in deze fysieke dimensie maar dat bewustzijn die het allemaal op een afstand als een film kan zien is vrij van die pijn. Dat deel van je bestaan is vrij van alle zorgen. Dit inzicht is gebruikt door mensen door de eeuwen heen in de meest extreme omstandigheden. 

Er zijn gevangenen geweest in concentratiekampen tijdens de 2e wereldoorlog die de meest afschuwelijke dingen hebben meegemaakt maar zich in hun hoofd terug konden trekken om volledig vrij te zijn. Op dat moment verlost van de pijn en vrij om het universum te verkennen. De muren van gevangenschap lijken op dat moment te verdwijnen. Deze vaardigheid geeft je momenten van diep spiritueel herstel in een schijnbaar krankzinnige wereld. Het geeft je drive om niet op te geven want het leven is een avontuur en als het leven voorbij is ben je sowieso vrij van die zorgen en pijn dus hoe erg zijn die zorgen en pijn nu werkelijk. Ze zijn zo vluchtig als het leven zelf dus omarm ook deze aspecten van het leven als onderdeel van dit avontuur.

Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Liefde en vrijheid ❤

Pin It on Pinterest