Het Nederlandse klimaatbeleid is een fiasco van ongekende proporties. We offeren onze economie en samenleving op aan een zogenaamde ‘klimaatcrisis’ die, als je door de opgeklopte hysterie heen prikt, helemaal niet zo urgent is als men ons wil laten geloven.
Neem het Nationaal Burgerberaad Klimaat. Het klinkt prachtig en democratisch, maar in werkelijkheid is het een zorgvuldig geregisseerde poppenkast. Milieuclubs en NGO’s worden met EU-geld vetgemest om de ‘Green Deal’ door onze strot te duwen. Miljoenen euro’s belastinggeld verdwijnen naar organisaties als Milieudefensie, Natuurmonumenten en het European Environmental Bureau – zogenaamd onafhankelijk, maar in werkelijkheid handlangers van Brussel. Nu dat schandaal steeds zichtbaarder wordt, doet Frans Timmermans alsof hij nergens vanaf weet. Uiteraard. Ontkennen en doorduwen, dat is het script. Maar laten we niet naïef zijn: dit is geen eerlijke democratie, dit is manipulatie op hoog niveau.
En die ‘gewone burgers’ in het beraad? Die worden zorgvuldig geselecteerd uit mensen die het klimaatnarratief al slikken als zoete koek. Kritische stemmen? Die worden subtiel buitenspel gezet. Kijk maar naar Lidewij de Vos, die in de Tweede Kamer een paar fundamentele vragen durfde te stellen. En wat kreeg ze terug? Een eindeloze stroom nietszeggende woorden, bedoeld om haar – en de rest van Nederland – in slaap te sussen. Maar ze blijft scherp, en terecht. Want de recente uitspraak van Greenpeace bewijst opnieuw hoe het klimaatbeleid leunt op normen zonder enige serieuze wetenschappelijke onderbouwing. Het kabinet heeft geen ruggengraat, het volgt slaafs de richtlijnen die elders worden bedacht, vaak gewoon in Brussel.
En dan Geert Wilders. Ik had gehoopt dat hij de boel echt zou opschudden, maar eerlijk gezegd had ik mijn twijfels al. En terecht. De man zwicht onder druk en wat krijgen we? Dick Schoof als minister. Precies wat we níét nodig hebben. Trump’s aanstaande overwinning in de VS geeft hoop dat verandering mogelijk is, maar laten we niet wachten op een redder uit Amerika. De echte verandering moet hier plaatsvinden, door onszelf. Trump kan laten zien dat het anders kan, maar wij zullen zélf moeten opstaan en ons uit deze klimaatwaanzin bevrijden.
Ondertussen loopt de energierekening alsmaar op, worden boeren – de ruggengraat van onze voedselvoorziening – kapotgemaakt, en raken steeds meer mensen in financiële problemen, zelfs met een fulltime baan. Dit is de keiharde realiteit van het klimaatbeleid dat ons wordt opgedrongen. Waarom offeren we alles op voor een crisis die amper zo urgent is als beweerd wordt? Waarom laten we ons regeren door angst en ideologie in plaats van door gezond verstand?
Het is tijd voor verandering. Echte verandering. Niet de papieren beloften van politici die zich toch weer laten inpakken. We moeten terug naar de basis: een leefbare samenleving voor de gewone Nederlander, waarin economische stabiliteit en vrijheid zwaarder wegen dan klimaatangst en dwangmaatregelen. Nederland verdient beter dan deze door Brussel aangestuurde armoedevisie.
Laten we stoppen met buigen en beginnen met vechten. Niet tegen het klimaat, maar tegen de politici en lobbyisten die ons land kapotmaken in naam van hun ideologie. Het is genoeg geweest.