Het dagboek van Melissa Kampers – 12 januari 2022

Ken je de metafoor van de kikker in kokend water?

“Stop een kikker in een pan met heet water en hij springt er uit. Maar zet je een pan met koud water en de kikker op het vuur, dan blijft de kikker gewoon zitten en door de langzame verandering van temperatuur wordt de kikker langzaam gekookt en sterft. … Stop een kikker en heet water en hij gaat meteen dood”

Ik krijg sterk de indruk dat wij het kookpunt naderen. Wij zijn de kikkers in de pan met heet water maar wat gaat er gebeuren? 

Ik denk namelijk dat de pan gaat overkoken en wij als kikkers uit de pan weten te ontsnappen. Wellicht ben ik een wanhopige optimist maar ik zoek altijd naar het licht in de duisternis.

Niet het virus maar totalitarisme is de grootste bedreiging voor ons geluk en welzijn. Je ziet dat de corona pandemie wordt misbruikt om totale macht en controle te krijgen over het volk en daar worden wij absoluut niet beter van. De complotten bleken waar en steeds meer documenten lekken uit die dat lijken te bevestigen. Mensen die eerder stil en afzijdig waren in de discussie beginnen zich nu ook uit te spreken tegen de maatregelen en de oprukkende totalitarisme dat we zien in de wereld. 

Het is echt een strijd geworden. Aan de ene kant heb je de mensen die het kaartenhuis laten instorten en druk blijven uitoefenen op het wankelende narratief en aan de andere kant heb je de machthebbers, stakeholders en profiteurs die angstvallig vast blijven klampen  aan hun nieuw verworven macht en controle en er zelfs een schepje bovenop doen (double down).

Je ziet het regime en zijn aanhangers voor je ogen radicaliseren. De maatregelen worden extremer terwijl de dreiging van het virus juist verder afneemt. Dit gegeven moet voldoende zijn om je te realiseren dat we hier met antidemocratische fundamentalisten te maken hebben. 

Het gaat een roerige tijd worden waarbij de uitkomst nog zeker niet bepaald is. Wij zijn niet kansloos. Wij kunnen de uitkomst in voordeel van liefde en vrijheid laten uitkomen maar dan moeten we wel resoluut, gepassioneerd en met al onze kracht en liefde blijven strijden tegen het totalitarisme dat als een gordijn over de aarde het licht van menselijkheid dreigt te doven. 

Ik denk echt dat we meer mensen kunnen wakker schudden zodra de discussie verschuift van het virus en de spuitjes naar de dreigende afschaffing van onze fundamentele vrijheden en grondrechten. Mensen zijn corona moe maar zijn ze ook bereid om alles wat hun in het leven dierbaar is te verliezen door onverschilligheid hierover? Dat is iets dat niemand zich kan permitteren. 

Ik denk en hoop dat mensen kiezen voor een leven vol liefde en vrijheid. Een feestje die we samen vieren in de tijd die we nog hebben hier op aarde. Elke dag dat het totalitarisme ons leven bepaald is een dag niet geleefd en elke dag is kostbaar. Verspil niet het geschenk van het leven door niet te leven terwijl je nog leeft.

Pin It on Pinterest