Het dagboek van Melissa Kampers – 13 februari 2022

Er is een tijd voor spreken en een tijd voor luisteren. Er is een tijd voor schrijven en een tijd voor lezen. 

Mijn tijd om te luisteren en te lezen is aangebroken. De komende twee weken zal ik mij daarop richten. 

De onrust in de wereld is het gevolg van onze gedachten en onze identificatie met die gedachten. Om rust en vrede te brengen in de wereld zullen we moeten leren om daarmee te stoppen. Gedachten bestaan en zullen altijd deel uitmaken van het mens zijn maar we zijn meer dan het mens idee in ons hoofd. We zijn meer dan onze gedachten.

Voor mij is lezen en luisteren in het nu de meest toegankelijke vorm van meditatie om stil te worden. Verlost van gedachten, al is het maar tijdelijk om zo vanuit de stilte de creatieve kracht aan te wenden en authentieke gedachten te vormen. Dit keer vanuit liefde en kalmte. 

Ik heb zoveel geschreven de afgelopen twee jaar. Zoveel woorden vuil gemaakt aan het omschrijven wat ik vind dat er mis is in de wereld. Ik ben tot een punt gekomen dat nieuwe inspiratie en creatie nodig is om mijn spreken en schrijven nieuw leven en liefde in te blazen. 

Het is eigenlijk niet de wereld die we veranderen maar onszelf. Iets anders dan dat proberen te veranderen impliceert drang of dwang en het is juist het loslaten dat ons laat zien dat de gewenste wereld al reeds bestaat.  

De wereld zit in ons allemaal en pas als we onze gedachten kunnen laten voor wat het is en ons herinneren hoe te luisteren naar de stilte dan vloeien wij voort uit een pure energie van creatie en liefde. 

Daarom doe ik nu die stap terug naar meer rust en terug naar de basis van het bestaan om zo te kunnen herinneren dat wat mijn tot monster geworden gedachten voor mij verborgen houden.