Het dagboek van Melissa Kampers – 23 november 2021

23 november 2021

Beste dagboek, het is alweer een paar dagen geleden. Ik heb voornamelijk geobserveerd wat zich nu afspeelt en aan wat zelfreflectie gedaan. Hoe sta ik erin, waar gaat het naartoe en wat moet ik doen. Wat moeten WIJ doen.  Ik heb daar nog geen duidelijk antwoord op gekregen. Ik weet waar ik voor sta en wie ik ben, dat is in ieder geval een houvast maar hoe ik precies door deze tijd moet manoeuvreren is iets wat ik leer terwijl ik het doe. Ik heb daarbij niet de wijsheid in pacht maar put inspiratie uit anderen die daar wat meer mee bezig zijn geweest. 

Ik zie dat er steeds meer mensen zijn die weerstand bieden tegen de ontwikkelingen die gaande zijn in de wereld. Het is 1 ding om jezelf te vaccineren en dat moet altijd een eigen vrije keuze blijven zonder veroordeling maar het is een ander ding om mee te werken aan structurele uitsluiting van groepen en meegaan in een QR-samenleving waar werkelijk alles aan gehangen kan worden. Teveel macht in de verkeerde handen is wat steeds meer in de achterhoofden van mensen gaat spelen terwijl ze zien hoe hun vrijheden en rechten in een record snelheid ontnomen worden. 

Er zijn ook steeds meer wetenschappers en politici die nu aan de bel trekken. Zij vinden de ontwikkelingen ook te ver gaan en beginnen zich nu uit te spreken tegen het beleid en de instituten waar ze zelf deel van uitmaken. 

De integriteit van het menselijk lichaam is de laatste bastion van individuele vrijheid. Op het moment dat je deze integriteit opgeeft dan geef je ze vrij spel om vanaf dat moment alles met je te doen wat ze willen. Je hebt ingestemd, daarna nog de grens aangeven als die al vele malen overschreden is gaat niet werken. Je bent gewoon de lul. Eigendom van de staat en de corporaties die aan de touwtjes trekken. 

Er zijn zoveel verschillende redenen om te bedanken voor de aangeboden gentherapie. Ik zeg aangeboden maar het is inmiddels aandringen en straks is het “je hebt een vrij keuze maar als je het niet doet dan sluiten we je op”. Iedereen heeft recht om egoïstisch te zijn als het gaat om je lichamelijke integriteit. Dit is je geboorterecht. Zodra iemand zich de macht toegeëigend om te bepalen wat er in en met je lichaam gebeurt  dan ben je volledig overgeleverd aan de ander en geschiedenis toont aan dat dit altijd leidt tot tirannie en slavernij. 

Redenen om het wel of niet te doen zijn ook heel persoonlijk en het gaat niemand wat aan en dat is juist om te voorkomen dat anderen voor je gaan bepalen wat wel en geen geldig argument is want dan ben je weer terug bij af, een ander gaat voor jou bepalen. 

Elk mens is anders en elk lichaam is anders. Wat voor jou een verstandige keuze kan zijn kan voor de ander dodelijk zijn. Als ik naar mezelf kijk dan zijn er meerdere redenen waarom ik kies om ongevaccineerd door deze tijd te navigeren. Ten eerste is er de kwestie van vertrouwen. Ik vertrouw de beweegredenen en de noodzaak die ons verkocht wordt niet. Ik vertrouw de farmaceutische industrie niet die zich eraan verrijkt en ik vertrouw de beleidsmakers niet want ik weet dat ze niet eerlijk zijn. Ik vertrouw de veiligheid van het “vaccin” ook niet. 

Een nieuwe technologie in een half jaar tijd uit de grond stampen en de hele wereld ermee inspuiten en beweren dat zoiets veilig is is niets anders dan misleiding en manipulatie. Het is ondenkbaar dat de huidige corona vaccins spoed toelating krijgen om op zo’n grote schaal uit te voeren. Toch is dat gebeurt en ik vertrouw dat niet.  

Dan speelt er nog de persoonlijke kwestie van mijn hormoontherapie. Mijn lichaam wijkt af dankzij de transitie die ik heb doorgemaakt en de medicijnen die daarbij gebruikt worden. Ze hebben mijn lichaam veranderd en de kans op complicaties verhoogd. Zo heeft mijn lichaam veel meer moeite om vitamine D op te nemen en heb ik meer kans op trombose. Ik voel mij er dus helemaal niet prettig bij om zomaar blind te vertrouwen op een nieuw medicijn voor een virus dat geen reële bedreiging vormt voor mijn leven, deze vaccins zijn dat wel. Als ze dan ook nog zo gaan liegen, bedriegen en pushen dan is het helemaal klaar. Het is mijn recht om nee te zeggen zonder daarbij bedreigd te worden met uitsluiting, verliezen van werk, boetes of zelfs opsluiting. Waar haal je het gore lef vandaan om te denken dat zoiets ooit acceptabel zou zijn. 

Ondertussen zie ik dat de harde kern van deze Elite club anti-democratische idealisten hun wil verder willen opleggen. Wetten worden er in een rap tempo doorheen gejast en mensen worden overspoeld zonder de tijd te hebben zich goed te bedenken waar we mee akkoord gaan. Het is duidelijk dat deze wetten onze democratie ondermijnen en grondwetten verder buiten spel zetten. Het is de afbraak van alles waar onze voorouders voor gevochten, gebloed en gestorven zijn. Het is werkelijk een schande dat zoveel mensen toekijken en toestaan dat dit kan gebeuren.

In Nederland zit die totale lockdown er weer aan te komen. Ze zijn al aan het voorsorteren op “code zwart” in de zorg en spreken weer in oorlogstaal. De politiek moet belangrijke keuzes maken. In het kort komt het erop neer dat men toe wil naar vaccinatieplicht. 

Wat betekent zo’n vaccinatieplicht voor mij en miljoenen andere ongevaccineerden? Wij zijn niet meer welkom op ons werk en worden overal uitgesloten. Wij krijgen te maken met absurd hoge boetes en anders gevangenisstraf en zelfs als je dat achter de rug hebt zal je uitsluiting en dehumanisatie verder gaan. In landen zoals Australië kunnen ze je gewoon van je bed lichten en je in een “quarantaine kamp” stoppen. 

Ik vraag aan jou, waar begint dit allemaal op te lijken? Is het niet volkomen terecht dat ik mij uitspreek tegen de ontwikkelingen die mij het leven onmogelijk maken? Is het niet rechtvaardig om te vechten voor je bestaansrecht? Het antwoord daarop is duidelijk. Ja, het is juist en rechtvaardig om daarvoor te vechten. Als er ooit een geldige reden was om ergens voor te vechten dan is het wel voor de vrijheid en onze rechten. Zonder deze vrijheid en rechten hebben wij niets meer te zeggen over ons leven. Dan bepalen anderen dat en dat is niets anders dan slavernij en hel op aarde.

Ik zal mij tot de laatste snik blijven verzetten tegen zo’n toekomst. Ik zie een andere toekomst. Een andere versie van onze realiteit. Een toekomst waar we met z’n allen in liefde en vrijheid leven. Verbonden in goede en slechte tijden waarbij technologie ons leven verrijkt in plaats van bepaald en wij collectief tot creatieve oplossingen komen voor de problemen waar de mensheid mee te maken krijgt. 

Ik weet dat zo’n toekomst nog steeds mogelijk is en misschien is het nu een droom maar dat is waar ik mij hard voor maak en dit is wat mijn vlam verder aanwakkert.

Het lot ligt in onze handen dus geef dat nooit uit handen.

Pin It on Pinterest